PUSTKA ISTNIENIA - DECH ŻYCIA -

Pewnej nocy miałam sen:

„Umierał w nim mój ojciec. Pielęgniarz reanimował jego serce, ale nie widząc skutku, wyjął rurkę i zrobił w sercu dziurę. Ten zabieg przywrócił go do życia, przywracając rytm serca.”

Dziura kojarzy się z pustką, brakiem, wyrwą. Pustka przypomina o miejscu niczym nie zapełnionym. Może przypominać o kimś, kto odszedł lub o utracie czegoś, co nadawało sens istnieniu. Mówimy, że ktoś czuje się pusty, co często oznacza bezwartościowy i jałowy, używając zamiennie słowa „nuda”. Jednak to nie to samo.

W pustce mamy poczucie znikania, ogarnia nas wrażenie nie istnienia i śmierci. Im bardziej zbliżamy się do niej, tym częściej pojawiają się reakcje obronne w postaci lęku, histerii, emocji: frustracji, złości, agresji. Wszystko w nas mówi: „uciekaj, tam nic nie ma”. Nie opuszcza nas wrażenie, że kiedy skierujemy tam swoją świadomość, przestaniemy istnieć wraz z dziurą, do której wpadamy. Odczuwamy napięcie i czarną rozpacz.

W pustkę, którą odczuwamy trzeba wejść, trzeba ją zbadać i rozejrzeć się. Wpadając w nią czujemy ogromny lęk przed zniknięciem, przed tym, czego nie znamy. Lękamy się, że przestaniemy istnieć, a tak naprawdę boi się tego nasze ego, nasz umysł. Tam, dokąd popycha uczucie zranienia, bólu i rozczarowania po utraconej miłości, nie ma nic, absolutnie nic. Jest NICOŚĆ. Ona pochłania i będzie wracać tak długo, dopóki jej nie zrozumiemy.

Bo tam gdzie jest pustka jest i pełnia. Są nowe możliwości, tam możesz odnaleźć siebie. Twoje prawdziwe JA, to kim chcesz tak naprawdę być, to, co możesz robić i Twoje powołanie zgodne z boskim planem Twojej Duszy, a nie pragnieniami EGO.

Jakie uniki stosujemy przed pustką?

Uciekamy:

w spotkania ze znajomymi;
nadmierne gadulstwo i w zagadywanie,;
w uzależnienia;
generalnie w świat zewnętrzny, lub;
zamykamy się w bólu i cierpieniu.

Zagłuszamy tę pustkę – owo NIC szukając bodźców, by poczuć że żyjemy. A wszystko po to, by nie usłyszeć CISZY, która opowiada Twoją historię, wręcz tworzy ją na nowo.

Pustka a samotność

Lęk towarzyszący samotności jest czymś naturalnym. Informuje o niewiadomym, o nowym etapie, który niesie niepewność. Samotność i pustka są po to, byśmy zwrócili się ku sobie, ku pragnieniom, odczuciom i ku temu, co jest tylko twoje. Uczucie przebywania w niej, identyfikowania się z nią, jest nieprzyjemne. Wpadając w nią, znajdziesz ciemność, niepewność i niewiadomą. A każdą ciemność, jak i tę dziurę można rozjaśnić światłem świadomości – poznając w niej SIEBIE. Rozpoznając swoje potrzeby i możliwości.

Odpoczynek w Pustce – rytm serca

Życie nie polega tylko na wiecznym ruchu i działaniu, na ciągłym byciu w ADHD życia.

Nawet serce ma swój rytm.

Skurcz – przygotowanie do pracy… rozkurcz – odpoczynek.

Wdech – wydech.

Uderzenie – Jestem.

Nawet wykres EKG przypomina o wzniesieniu i dolinie.

We śnie dziura przywraca do życia. Jest nie tylko pustką, ale i ODPOCZYNKIEM. Wielu z nas nerwowo odbiera ciszę w interesach, stagnację w biznesie, ruch na stronie, który zamarł.

Odpoczynek… stop!

Na jedną chwilę wszystko zamiera.

Usiądź w tej ciszy. Nabierz sił. Spójrz w innym kierunku. Odśwież myśli, zmień perspektywę i nadaj nowy RYTM.

Pustka, może stać się ciszą, która tworzy cię na nowo. Kiedy się poddasz i zatopisz się w nią poczujesz spokój. Cisza – w tobie i wokół ciebie. A kiedy wszystko ucichnie, wypełnij ją: zrozumieniem, światłem, nowymi osobami i relacjami, świeżym spojrzeniem na problem i działaniem, wiedzą i NOWĄ WERSJĄ CIEBIE.