Strach, znany jako nieprzyjemna emocja potrafi obezwładniać, paraliżować, odbiera jasność myślenia. Boimy się wielu rzeczy: ludzi, zwierząt, sytuacji – utraty ukochanej osoby, wypadku, bankructwa, czy śmierci. A przyczynami najczęstszymi strachu są:
- usłyszenie słowa „nie” – czyli odmowa na prośbę;
- samotność i pustka z tym związana;
- wojna i konflikty;
- krytyka i ocena;
- choroba psychiczna.
To są przyczyny pośrednie, zewnętrzne. Jednak tak naprawdę główna przyczyna tkwi w nas samych – w głębi naszej Duszy i osobowości. To miejsce, w którym panuje Cisza wybrzmiewająca zgodność z moim JA, tym, które od zawsze we mnie jest. Ta cisza jest przestrzenią, w której styka się Moje Ja z Moim Stwórcą, a zaufanie do Niego ucisza we mnie sztorm powodowany przez uczucie STRACHU.
Lęk jest siłą potężną, która zacieśnia i zaciemnia umysł. Pod jego wpływem tracimy świadomość, bez której nie rozpoznamy problemu.
Strach jako biegun pozytywny
Strach jest naszym sprzymierzeńcem. W czasach, w których jedynym zagrożeniem dla życia były dzikie zwierzęta i nieprzychylne plemiona, w których trzeba było stoczyć realną, fizyczną walkę, strach umożliwiał szybką reakcję: „walcz lub uciekaj”. Ratował życie i chronił przed zranieniami ciała i utratą terytorium.
Dziś sytuacja się zmieniła, ponieważ punkt odniesienia jako obiekt potencjalnej walki zmienił znaczenie.
Strach pozwala uniknąć zagrożeń „wirtualnych”: bezrobocia, rozstania z partnerem, wejścia w toksyczną relację czy zagrożeń w świecie cyfrowym. Umiejętne korzystanie z tej energii strachu pozwala na ochronę swojej osoby i rodziny. Dlatego warto przyjrzeć się i rozpoznać, jakie imię nosi uczucie strachu.
Strach jako motywacja
- w partnerstwie – związek, który oparty jest na strachu przed odejściem, rozstaniem, nigdy nie będzie trwały. Ileż razy słyszymy wyznanie: „kochanie, zmienię się – postaram się, pójdę na terapię…”. Dlaczego? „Bo Cię kocham”. Piękne, prawda?
Dla Miłości można wiele. Ale jaki jest prawdziwy powód postanowienia o zmianie? I dlaczego do tej pory druga osoba nie zrobiła nic, by poprawić relację? Pod tymi wyznaniami, „Bo Cię kocham” kryje się prawdziwy powód: „Bo boję się, że odejdziesz, bo boję, że zostawisz, bo boję się być sam/sama”.
Motywem prawdziwym jest lęk przed porzuceniem i samotnością! W relacji opartej na Miłości i zaufaniu nie ma miejsca na szantaże i wymuszanie pewnych zachowań. Każda zmiana w sobie dla drugiej osoby wynika z dobra, które chcemy jej podarować, a nie ze strachu przed rozstaniem. Pozostawiając wybór partnerowi – partnerce dajemy przestrzeń na podjęcie decyzji.
- w relacji rodzic – dziecko;
Dziecku należy przedstawić często argumenty, by uzyskać posłuszeństwo. Owszem jedno zadowoli się odpowiedzią, „bo chcę, bo jestem rodzicem, to dla twojego dobra”, ale większość z nich będzie pytać, dlaczego? Będzie stawiać opór. Kary stosowane jako środek wyzwalający strach, bardzo często uczą dzieci również takiego zachowania, a operowanie środkami wyzwalającymi strach staje się jedyną ich bronią w dorosłości.
Każda relacja oparta na strachu ogranicza wybór
A stosowanie strachu jako narzędzia do posłuszeństwa lub wymuszania pewnych zachowań i korzyści jest brakiem zaufania. Nie tylko do osoby, ale do Stwórcy. Jest brakiem zaufania do rozwoju wydarzeń, nie zawsze takiego, jaki sobie wymarzyliśmy.
Co o tym myślisz?