Alt Sidebar
Search
  • Mój styl
  • Medytacja przy kawie
  • Sennik
    • Dusza
  • PSYCHOLOGIA
    • Metody lecznicze
  • Związek
  • Miejsca
  • Mój styl
  • Medytacja przy kawie
  • Sennik
    • Dusza
  • PSYCHOLOGIA
    • Metody lecznicze
  • Związek
  • Miejsca

Bóg cel ciało ciało i cielesność droga Duch Dusza dzieci dzieciństwo dziecko emocje kobieta książki miłość moje książki mężczyzna nałóg neurografika neuroplastyka partnerstwo plastyka przekonania przeszłość przyszłość psychologia pustka relacja relacja partnerska rozwój rysunek rysunek neurograficzny równoważenie perspektyw czasowych selfirelacje sen sennik serce Stwórca teraźniejszość umysł uzależnienie więzienie zdrowie związek świadomość życie

  • Blog,  Medytacja przy kawie

    Medytacja „Rzeka czasu” – przeszłość pozostaw za sobą

    24 lipca 2022 /
  • Blog

    Pozwolić sobie na kontrolę

    31 sierpnia 2021 /
  • Blog,  PSYCHOLOGIA

    Kwestionariusz postrzegania perspektywy czasu

    8 marca 2021 /
  • Blog

    Świadomość i akceptacja przeszłości, kluczem do uzdrowienia

    5 marca 2021 /
  • Blog,  PSYCHOLOGIA

    Terapia równoważeniem perspektyw postrzegania czasu

    5 listopada 2020 /

O mnie

Pisarz&Pedagog&Bloger

Nauczyciel od 27 lat. Autor książek i ebooków, z pasją tworzenia bloga o odkrywaniu celu i wlasnego życia.

NEWSLETTER

Processing…
Success! You're on the list.
Whoops! There was an error and we couldn't process your subscription. Please reload the page and try again.

INSTAGRAM

👨‍👩‍👧 Zanim zacznę czytać, mam w naturze schemat porządkowania wokół mnie wszystkiego, co odwraca moją uwagę. "Wplątana" Moja pierwsza książka, jaką wydałam w selfpublishing. Tydzień temu los trochę mi pomógł w pisaniu, ponieważ choroba położyła mnie do łóżka, przez co zyskałam czas na przemyślenia fabuły i kończenie rozdziału. Dałam się ponieść wyobraźni i popłynęłam tak bardzo w moich słowach, że dałam upust memu niezadowoleniu z ludzkiej ignorancji w pewnych instytucjach. "Kółko graniaste..." 👨‍👩‍👧 Każdy ma prawo do SIEBIE 🤍🖤 Na moment przestańmy... krzyczeć do siebie, mówić przez siebie. Zatrzymajmy tę karuzelę słów i tylko bądźmy... w ciszy. ❤ z mają kochaną siostrą 😍 🧚‍♀️ Kiedy przychodzimy na ziemię z niczym nieograniczonego boskiego świata, nie pamiętamy. Bliscy wpatrują się w duże, modrakowe oczy i mówią: „anioł zszedł na ziemię”. Przez większość czasu naszym jedynym „niebem” jest łóżeczko. Jesteśmy jak świetliki, przynoszące na ziemię światło Boga. Skrzydła wprawiają w ruch naszą duszę, byśmy z lekkością i swobodą mogli poznawać nowy świat. Mamy być aniołami dla zmęczonych i przewodnikami dla błądzących.

PINTEREST

Instagram

Facebook Instagram Pinterest Google
© 2022 - Lidia Suberlak | Bard Theme by Royal-Flush
Back to top